حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
با رسول خدا به انتظار وقت نماز در مسجد (نشسته) بودیم.در این بین مردی برخاست و گفت: ای رسول خدا! من گناهی کرده ام.(برای آمرزش آنچه باید بکنم؟)
پیامبر خدا(ص) روی از او برگرداند (و چیزی نگفت و مشغول نماز شد) هنگامی که نماز تمام شدهمان مرد برخاست و سخن خود را تکرار کرد.
پیامبر خدا(ص) در پاسخ فرمود: آیا هم اینک با ما نماز نگزاردی، و برای آن به خوبی وضو نگرفتی؟
عرض کرد: بلی چنین کردم.
فرمود: همین نماز، کفاره و سبب آمرزش گناه تو خواهد بود.[1]
عن علی بن ابی طالب علیه السلام:کنا مع رسول الله فی المسجد ننتظر الصلاة، فقام رجل فقال: یا رسول الله انی اصبت ذنبا، فاعرض عنه فلما قضی النبی صلی الله علیه و آله الصلاة قام الرجل فأعاد القول فقال النبی صلی الله علیه و آله: الیس قد صلیت معنا هذه الصلاة و أحسنت لها الطهور؟ قال: بلی.قال صلی الله علیه و آله: فإنها کفارة ذنبک.